Een selectie van publicaties, grotendeels over Zuidoost-Europese aangelegenheden. Veel meer publicaties zijn te vinden op Donau, het magazine over Midden- en Zuidoost-Europa.
Kunnen we het dan nu over Nederland hebben?
De veroordeling van de Bosnisch-Servische generaal Mladić voor de genocide in Srebrenica biedt ook Nederland een kans om een hoofdstuk af te sluiten. Maar dat kan alleen als we ons rekenschap durven geven van alle feiten.
Klikrevoluties
Mondige Oost-Europeanen kunnen dankzij sociale media meer mensen bereiken dan ooit. Maar echte resultaten blijven vaak uit.
De uitgeholde staat: Nooit meer Dayton
Bosnië fungeert al twintig jaar lang als laboratorium voor het lijmen van een uiteengevallen staat. Twintig jaar na het Daytonakkoord dat een einde maakte aan de Bosnische oorlog moeten we concluderen dat deze lijm niet houdt.
De EU faalt langs de Balkanroute
Het EU-beleid over de Balkanroute is uitgedraaid op vluchtelingenpingpong, nutteloos gesol met mensen en met buurlanden. Een paar dingen die u moet weten over de Balkanroute.
Een spoedcursus drank stoken
Met twintig kilo peren ging Joost van Egmond langs bij zijn buurman op het Servische platteland. Hij ging er vrij aangeschoten weer weg.
‘Ik word hier behandeld als afval’
In 2013 bivakkeerde Joost van Egmond voor het eerst enkele dagen bij het vluchtelingenkamp Bogovađa in Servië, dat in de zomer van 2015 zou uitgroeien tot een knooppunt in de tocht van honderdduizenden vluchtelingen uit Syrië en elders. Dit artikel is een terugblik uit 2015 op dat eerste bezoek. Onder het artikel staat de oorspronkelijke radioreportage uit 2013.
Nu ik een baard heb, bemoeit iedereen zich met me
Een gemeenschap van strikt gelovige moslims zorgt in Bosnië voor grote spanning. Bewoners vinden het tegendeel van wat ze zeggen te zoeken: Rust.
In Servië blijft Srebrenica onmogelijk
Ook na twintig jaar is een herdenking van de slachtoffers van Srebrenica in Servië niet normaal. Waarom een confrontatie met het verleden te pijnlijk is.
Een klein dorpje bood moedig weerstand…
De dorpelingen van Ranovac in Oost-Servië slepen de gemeente voor de rechter omdat die een slechte weg heeft laten aanleggen. Da’s in heel veel opzichten de rechtszaak van de eeuw.
Joegoslavië: Een prachtland op papier
In één van de galerijen van het Koninklijk Paleis in Belgrado staat een beeld van de Kroatische artiest Ivan Mestrović. Prachtig uitgelicht onder de bogengalerij symboliseert het het optimisme waarmee romantici het nieuwe Koninkrijk van Slovenen, Kroaten en Serviërs begroetten.
Mestrović gold in die jaren als de huisbeeldhouwer van koning Aleksandar Karađorđević, ‘de vereniger’ die het paleis liet bouwen. Het nieuwe koninkrijk met de lange naam, dat later zou worden omgedoopt in Joegoslavië, was voor Mestrović een harmonieus samengaan van de Zuid-Slavische volkeren, en bovenal een bevrijding van ‘zijn’ Kroatië van de Oostenrijks-Hongaarse overheersing.
Het was dan ook een koude douche toen premier Milenko Vesnić hem toebeet: ‘Als jullie denken dat we hier allemaal als gelijken staan, dan hebben jullie de situatie nog niet goed begrepen’. Mestrović tekende het voorval op in zijn memoires, inmidddels gedesillusioneerd met Joegoslavië.
Door Joost van Egmond
Dit artikel verscheen in 2014 in dagblad Trouw/De Verdieping als aflevering in een serie over de Eerste Wereldoorlog
Vesnić claimde voor zijn land Servië de overwinning in de oorlog, die ten koste van enorme offers was behaald. Servië was bovendien met Montenegro het enige land dat als zelfstandige staat tot Joegoslavië toetrad. Vesnić zag Servië graag als de bevrijder van de andere volken in Joegoslavië. Maar die bevrijding had een prijs. Servië was wat Vesnić en vele anderen betrof de baas.
Iedereen blijkt een talenwonder
Ooit waren er Joegoslaven, en die vonden dat ze dezelfde taal spraken. Maar met het land is ook de taal uiteengevallen. Bericht uit kunstmatig Babylon.
Het gemis van ex-land
Ostalgie vind je overal in Midden- en Oost-Europa, maar de weemoed naar Joegoslavië heeft een dubbele dimensie. Hier wordt niet alleen gerouwd om een systeem, maar om een compleet land dat verloren ging.
Bunkerland!
Albanië telt minstens een half miljoen bunkers. Maar hun aantal slinkt snel. Het symbool van een paranoïde dictatuur is onderhand bedreigd cultureel erfgoed.
Hongarije jaagt daklozen op, maar waarheen?
Wie 500 euro kan missen leeft niet op straat. Toch is dat de boete die Hongaarse daklozen boven het hoofd hangt als ze betrapt worden op ‘wonen in de openbare ruimte’.
Door Joost van Egmond
Jozsef trekt de dekens nog eens goed over zich heen. Op deze koude vroege winterochtend blijft hij liever liggen. Dan gaat er minder warmte verloren. Een fleurige mok staat klaar voor wie hem geld wil geven. “Ik lijd aan hart- en longproblemen”, zegt het kaartje ernaast. “Ik moet het zonder veel dingen doen. Help mij alstublieft eten en medicijnen te kopen.”
Oorlog in je hoofd
Oorlogstrauma’s in Servië zijn één van de minst belichte problemen van de regio. Hoe uiteindelijk een heel land klem zit met zijn gevoelens.
En toch waren de ezelballen de beste
Joost van Egmond blikt terug op zijn gloriemoment als jurylid op het ballenkookfestival in Ozrem.